Ο όρος μελαγχρωματικές βλάβες αναφέρεται σε αυξημένο πολλαπλασιασμό μελανοκυττάρων, ο οποίος αναπτύσσεται σε διαφορετικά σχήματα και μεγέθη. Ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των μελανοκυττάρων δεν είναι η μοναδική αιτία για την δημιουργία αυτών των βλαβών , μπορεί να υπάρχει και αυξημένη παραγωγή μελανίνης χωρίς την αύξηση μελανοκυττάρων.
Τα lasers που χρησιμοποιούνται για την θεραπεία μελαγχρωματικών βλαβών είναι πολλά , αλλά δεν έχουν όλα την ίδια αποτελεσματικότητα.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την κλινική ανταπόκριση στην θεραπεία.
Για την επιλογή του καταλληλότερου laser πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη τα εξής :
α) Εντοπισμός της βλάβης στο χόριο ή στην επιδερμίδα
β) Εάν η χρωστική είναι ενδογενής ή εξωγενής
γ) Την κατανομή της βλάβης ενδοκυτταρικά ή εξωκυτταρικά.
Οι μελαγχρωματικές βλάβες χωρίζονται σε :
Α) Επιδερμικές
(Βίσκονται στο δέρμα)
π.χ. Ηλιακές φακές, Εφιλίδες, Κηλίδες cafe au lait, Σμηγματοροϊκές υπερκερατώσεις.
Β) Χοριακές
(Βρίσκονται βαθύτερα στο χόριο)
π.χ. Σπίλος του ΟΤΑ, Μελάγχρωση από φάρμακα, Μαύροι κύκλοι, Μεταφλεγμονώδης μελάγχρωση, κ.α.
Γ) Μικτές
(Βρίσκονται και στην επιδερμίδα και στο χόριο)
π.χ. Μέλασμα (ή Χλόασμα
όταν είναι στο χόριο)
Επιπλέον, στις μελαγχρωματικές βλάβες συμπεριλαμβάνονται και αυτές που δημιουργούμε οι ίδιοι από τραυματισμούς ή κοσμητικές εφαρμογές π.χ. Tattoo.
Για την αντιμετώπισή τους έχουν χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιούνται διάφορες αγωγές, όπως :
Λευκαντικές Αγωγές, Διαθερμοπληξία, Χημικά Peelings, Δερματοαπόξεση, Χειρουργική Αφαίρεση και Laser.
Το Laser αποτελεί την πιο σύγχρονη μέθοδο αλλά η χρήση του παρουσιάζει όρια που επιβάλλουν τον συνδυασμό και άλλων μεθόδων.
Όλη αυτή η διαδικασία επιλογής μεθόδων και είδους Laser αποτελεί κατά κύριο λόγο την προσωπική εκτίμηση – διάγνωση του ιατρού